سلام.روز پدر را به پدر عزیزم و همه ی پدرهای دنیا تبریک می گویم.که می دانم داشتنشان بزرگترین نعمت دنیا و نداشتنشان کمرشکن ترین غم دنیاست.شکر که من این نعمت بزرگ را دارم و هیچگاه نمی توانم و جرات ندارم تصور لحظه ای نبودنش را به خیالم راه دهم.امیدوارم بتوانم گوشه ای از مهربانی های دلگرمی دهنده اش را جبران کنم.همیشه از با او بودن آرامشی شیرین وجودم را پر می کند.  و به یاد دارم از کودکی هرگاه قرار بود پدر مدتی از ما دور باشد غم عجیبی دل کوچکم را می گرفت.جا دارد این روز را به آن عزیزانی که پدروارانه اوقات گرانبهایشان را در اختیارم گذاشته اند که من تشنه روح از دریای ژرف دانش  و صفای مثال نزدنی روحشان جرعه ای برگیرم.عمری با برکت برای پدرم دوست داشتنیم و آن عزیزان خواستارم و از عمق وجود از خدا می خواهم که مرگ من قبل از نبودنشان باشد که من تحمل نتوانم کرد.خداوند پدر بزرگ عزیزم را بیامرزد که سال قبل همین ماه با رفتنش جراحتی عمیق بر روح من خیلی های دیگر وارد آمد چه او پدری به تمام معنا بود و وقتی نیست خیلی نیست.

تو بارانی!کسی به به باران عادت نمی کند که همیشه دوست داشتنی است.

و کسانی که دیروز یادم رفت ازشان یاد کنم.پدرانی که یک سال است به ندرت خانواده ی خود را می بینند.پدرانی که حس مسئولیت شان فراتر از خانواده ی خودشان است و می خواهند برای ایران پدری کنند.پدرانی که در زندان به سر می برید روزتان مبارک.